Трошки > Санта Клара: Куба - дел 8

И конечно, после година дена стигнав до крајот на овој мој кубански дневник... уште се прашувам кој го прочитал освен јас :) 

После две недели турбо шетање и три саати кланкање во стара кола со таксистот од Санта Клара и дечкото на ќерка му, после ѕверење по табли со имиња на хотели, стигнавме во хотелот Барсело Солимар. Во постов не станува збор за градот Варадеро, туку за туристичкиот полуостров исполнет со еден куп хотели, рајот за туристите и канадските пензионери.

На крајот на постов додавам и видео склопено од снимките што ги направив низ целото патување... 





Конечно, после година и нешто од патувањето, на ред доаѓа да го завршам серијалот со последниве два поста - револуционерниов и уживантскиот - се надевам пред Нова Година :)

Санта Клара е последниот град што го посетивме пред одмориме на плажа во Варадеро. Се наоѓа во централниот дел на островот и е студентски град со еден од најценетите универзитети во светот.

Иако градот не е нешто посебно сам по себе, одењето не беше залудно - Санта Клара е градот каде сѐ е во знакот на Ернесто Рафаел Гевара де ла Серна, кој го знаете како Че Гевара - споменици, графити, реклами, како и официјалниот Музеј за Че и Мевзолејот каде тој почива заедно со уште 12 војници кои биле убиени со него.

Она што е интересно за овој блог пост е тоа што последната битка што го срушила режимот на Батиста во 1958/9 година и го означила крајот на Кубанската револуција се одвивала во Санта Клара и тој дух сѐ уште многу живописно може да се почувствува на улиците на овој град.

графит со Че на автобуската станица
Всушност, многу години се од моите патувања, ама една година од основањето на блогот и мојот прв пост за епското (скоро па како тоа на Одисеј :Р) патување на Куба! Оттогаш бев на Лефкада (најсподелуваниот и најискористениот пост!) и во Италија на концерт (да ги искористам новите летови на wizzair од Скопје до Венеција), а тука негде беше и службеното патување во Швајцарија.

Да не ги заборавам постовите кои се покажаа доста корисни со советите за визи (американска и британска), како и за летање со рачен багаж.


Си ветувам дека следниов месец ќе ги допишам уште тие 2 поста за Куба што ми останаа, а здравје - догодина ќе има и некое патување за кое што ќе пишувам година дена :) Во празните месеци, ќе се обидам да се навратам на по некое старо патување.

13.500+ посети на 15 постови (горе-долу еден месечно), преку 500 фотографии и барем двајца луѓе (колку што знам) што тргнале по нашите стапки на Куба - е многу повеќе од она што го очекував кога го креирав блогов само за да мотивирам повеќе луѓе од Македонија да патуваат во своја режија... и да, уште сме во црна дупка, ама некако е поплитка во последно време и тоа ептен ме радува!

Фала на сите што го читате овој мој патувачки дневник, ме охрабрувате да продолжам, ме прашувате и ги споделувате моите постови - се надевам дека ако не до сега, барем некогаш навистина ќе ви се најде содржината од блогов.
Швајцарија е најцентралната и најнеутрална земја во Европа, единствена земја каде меѓу 8 милиони луѓе се зборуваат 4 јазици, има 4 култури и 23 дијалекти! Во моментов е најбогата земја во светот, а градовите Цирих, Берн и Женева се на листата од топ 10 градови со највисок квалитет на живот, додека Цирих се вбројува и во најскапите во светот. Интересно е што имаат и најголем број на Нобеловци по глава на жител. (Податоциве ми се од краток курс по швајцарски-германски од еден интересен тип во народна носија а ла Хајди).

Дојде време да ја посетам и земјата на чоколадото, овој пат службено... затоа нема да има премногу детали за ова патување, туку само за двата дена кои ги имав слободни и ги поминав едниот во Цирих, другиот во Луцерн, со различни екипи на супер-колеги.

Линдт... да речеме дека сме биле и поблиски од ова :Р
Дополнување и предупредување (септември 2014): откако беше објавен овој пост, процедурата е променета. Доколку имате повеќе информации, слободно пишете за да ги освежиме информациите.

Ако сте биле во Америка (САД, да не се лутат јужњаците), шансата е 90% да сте биле преку Work and Travel програмите од нашите туристички агенции за кои се вади посебна виза со која ќе имате дозвола за работа... 

Но, ако сакате да одите во туристичка посета (како што мене ми се прави филм за возење по Route 66 некој ден), потребна ви е виза... пред вас е гостински пост на Александра Шушевска (partner in crime за некои патувања) која ви објаснува во детали како да дојдете до виза, фала Алекс! :)

Photo: roadtripit.wordpress.com

Уште во март/април случајно ја ѕирнав европската турнеја на Фу Фајтерс, каде најавени беа концертите во Прага и на фестивалот Pukkelpop во Белгија... се зафатив да барам превоз до Прага, но во моментов е најнедостапен град во централна Европа - Czech airlines ги укинаа летовите до Скопје, Malev банкротираше во февруари, Austrian преку Виена има скапи карти, а со автобус/воз ќе изгубев премногу денови од одморот...

И тогаш, објавија дека ќе настапат во вилата Манин, во Кодроипо, Италија. Прв пат слушнав за местово, па морав да го изгуглам... и кога видов дека се наоѓа на еден саат возење од Венеција до каде имаме летови со WizzAir, збеснавме со Ивана со која баравме опции за Прага! Муабет по муабет, возбуда по возбуда, екипата на љубителки на Дејв Грол се зголеми на 5 женски на италијански road trip.

Нивата со киви каде што паркиравме пред концертот
во маичките што ги направивме како прави обожавателки :)

Возбудите околу концертот и секојдневните случувања може да ги прочитате на блогот на Јована, а јас, иако месец дена подоцна, ќе ве охрабрам со детали околу патувањето да направите ваков потег доколку имате желба на кратко да ја посетите северна Италија :)

Фу Фајтерс на сцената во Вила Манин


Откако се појавија нискобуџетните летови од Скопје со wizzair, може да си дозволиме и со авион да отидеме негде и на викенд или неколку дена. Во моментов оперираат летови до Венеција (поточно Тревизо) и Лондон (Лутон) за кој ни треба виза, а од крајот на Октомври почнуваат и летови до: Мулхаус (Базел), Дортмунд, Ајндховен, Малмо, Меминген (Минхен) и Бергамо (Милано). Уште си чекам лет до мојата омилена Барселона или некој централно-европски град како Виена или Прага за поволни конекции, ама се надевам ќе стигнат и тие наскоро :)

Во првиот дел за Лефкада ветив и краток опис на плажите на кои се излежувавме.
Па, еве ги од север кон југ:



После огромниот подвиг за планирање неверојатен одмор на Куба, уште додека бевме таму, одлучивме дека следниот одмор ќе ни биде поскоро (во јуни) и тоа негде во близина каде што може да одиме со кола и каде што има добри плажи. Знаевме доста луѓе што веќе отишле по грчките острови во Јонско Море (и преку агенција и во сопствена режија), па отприлика знаевме што сакаме да најдеме и каде да го бараме тоа. Така, падна договорот на Лефкада - островот на зајдисонцата.

Јуни е супер за користење стари одмори и да се усогласи друштвото, денот е најдолг во годината и шансата за лошо време на остров е минимална (и да врне не трае повеќе од 2-3 дена). Планот беше да најдеме цела куќа/вила за 6-10 луѓе и да ја накрцаме со стандардното друштво со кое секогаш одиме по викендици низ Македонија.

На крајот, некако не успеавме да се собереме доволно голем број за тој план, па резервиравме апартман за четворица; а потоа успеаја да ни се придружат уште тројца другари во последен момент.

Многу луѓе ме прашуваа за тоа каде е најдобро да се сместат, како да патуваат и контакт од апартманот, па морав да смогнам сили и да напишам еден пост за неодамнешниот одмор иако сè уште немам завршено со постовите за претходниот :)


*** Сликите се од моето патување и бидејќи сум приврзаник на Криејтив Комонс, ако ги споделувате, линкајте назад на овој блог. Благодарам однапред.



Трошки >  Тринидад: Куба - дел 6

Сиенфуегос (буквален превод - сто огнови) го нарекуваат бисер на југот - la perla del sur - и, за разлика од другите градови, е основан од француски имигранти во 1819 година, па дури десетина години подоцна бил населен од Шпанците. Интересно е што е основан на брегот на заливот - bahia de Cienfuegos кој е затворен скоро како лагуна и заштитен е од страна на УНЕСКО.

Пред Кастро да дојде на власт, градот бил бетер од Лас Вегас, Американци и Канаѓани слетувале директно на локалниот аеродром, имало многу забави, пиење, дрога, проституција... you name it. Кастро сè тоа фино го забранил со големи казни, така што сега млади девојки бегаа од странци ако ги прашаат за насока само за да не ги уапсат заради можна понуда за проституција... иако... во хостелот до нас беа сместени црн, згоден и зборлест Кубанец со дебела, грда, бело-изгорена Британка, ама ај да не изведувам заклучоци, само два збора разменивме на вечера :)

Градот и заливите Сиенфуегос и Хагуа.

Трошки > Вињалес: Куба - дел 5

Тринидад е еден од градовите на Куба каде преовладува колонијалниот стил со улици од калдрма и, веројатно зашто е доста автентичен, е заштитен од УНЕСКО... што и не помогнало баш да биде премногу зачуван и реновиран како град, освен куќите кои се издаваат и некои државни (и религиозни) објекти во центарот на градот. Сепак, задолжителна станица е за сите туристи. 

Како што тргнавме со дождови од Вињалес, така уште повеќе се истури од врнење за времето кое го поминавме во Тринидад. Скоро цело време ни врнеше, па тоа придонесе да не посетиме две места во околината кои се задолжителни за посета - плажата Анкон (Playa Ancon) и водопадите во националниот парк Топес де Кољантес (Topes de Collantes) на тура со коњи или џип. :(

најдолгото растојание што го поминавме во еден здив


Вињалес (Viñales) е градчето со најнасмеани и најфини луѓе на цела Куба (или она што видовме од неа), истовремено е најзеленото и најживописно место каде видовме повеќе од селско-градскиот живот на островот. Се наоѓа во долината Вињалес, една од седумте долини во областа.

Назад кон цивилизација со Шеви за сва времена.

Трошки > Хавана: Куба - дел 3

Од Хавана, продолживме преку Вињалес до пустиот рајски остров во секоја смисла на зборот - Кајо Левиса (Cayo Levisa). Многу би сакала себично да си го чувам тоа искуство за себе, ама  уште повеќе би ме радувало уште некој луд како нас да се осмели да отиде и да го доживее она што го доживеавме и ние.

Островот го откривме случајно барајќи понуди за хотел за на крајот од патувањето (нели, од почеток намерата ни беше да шетаме 2 недели, па 1 недела да одмараме од искуството на некоја типично-туристичка плажа). И, така случајно, можеби беше и најубавиот дел од патувањето... го правевме она што навистина би го помислиле кога би ве прашале што би правеле кога би се нашле на пуст остров?

Трошки > Пристигнување: Куба - дел 2

Хавана е она што го замислуваме кога ќе помислиме на Куба. Како што неодамна ја опишав - преубав град со шпанска архитектура низ кој поминале неколку урагани и една апокалипса. Нормално, државните згради се сите целосно реновирани и во сјајот од своите најубави времиња... ама покрај реновираните хотели (како легендарниот хотел Национал) и убавите згради од богатиот четврт Ведадо, има градби во самиот центар што се вистинска руина.


.